محل قرارگیری | در ناحیه جانبی و خارجی ساق پا قرار دارد و از ناحیه بالایی تیبیای استخوانی شروع میشود. |
سر ثابت | در ناحیه بالایی و خارجی تیبیای استخوانی قرار دارد و به ایجاد ثبات در ناحیه مچ پا کمک میکند. |
سر متحرک | انتهای پایینی عضله است که به استخوانهای مچ پا و قوس پا متصل میشود و نقش فعالی در حرکات دارد. |
خون رسانی | از طریق شریان پرونئوس (Fibular Artery) که از شریان تیبیال posterior منشعب میشود، انجام میشود. |
عصب رسانی | عصب پرونئوس (Fibular Nerve) که از عصب سیاتیک منشعب میشود، به این عضله عصبرسانی میکند. |
عملکرد | کمک به حرکات جانبی و چرخشی پا، حفظ تعادل، و حمایت از قوس پا در هنگام فعالیتهای ورزشی. |
فهرست محتوا
Toggleمقدمه
عضله پرونئوس لانگوس (Peroneus Longus) یکی از عضلات مهم و کلیدی در ناحیه پا و مچ پا است که نقش بسزایی در حرکات و ثبات پا ایفا میکند. این عضله در ناحیه جانبی ساق پا قرار دارد و به طور خاص در عملکرد حرکتی و نگهداری تعادل در هنگام راهرفتن و دویدن مؤثر است. پرونئوس لانگوس از ناحیه بالایی استخوان درشتنی (Tibia) و استخوان نازکنی (Fibula) شروع شده و به استخوان مچ پا و کف پا متصل میشود.
فعالیت این عضله بهویژه در حرکات انحراف جانبی و چرخش پا مهم است و به حفظ قوس کف پا کمک میکند. آسیب یا ضعف در این عضله میتواند به مشکلاتی نظیر پیچخوردگی مچ پا و اختلال در تعادل منجر شود. در این مقاله، به بررسی آناتومی، عملکرد و اهمیت بالینی این عضله پرداخته خواهد شد.
عضله پرونئوس لانگوس چیست؟
عضله پرونئوس لانگوس (Peroneus Longus) یکی از عضلات کلیدی در ناحیه پا است که نقش مؤثری در حرکات پا و مچ پا ایفا میکند. این عضله از بخش فوقانی و بیرونی استخوان فیبولا (fibula) آغاز میشود و به سمت پایین و خارج حرکت کرده و در نهایت به تاندون خود که به قسمت زیرین قوس پای خارجی و متاتارس اول متصل است میرسد.
عملکرد اصلی این عضله شامل انحراف پا به سمت بیرون (ابداکشین) و کمک به آزادسازی و نگهداری قوس کف پا است. به عبارتی، پرونئوس لانگوس موجب پایداری مچ پا در هنگام حرکت و فعالیتهای روزانه میشود. این عضله بهویژه در حرکات ورزشکاران و افرادی که در ورزشهای دو، فوتبال و سایر فعالیتهای متعدد و پرتحرک شرکت میکنند، بسیار حیاتی است.
علاوه بر وظایف حرکتی، عضله پرونئوس لانگوس نقش مهمی در حفظ تعادل و کنترل وزن بدن در زمان ایستادن و حرکت دارد. ضعف یا آسیب به این عضله میتواند منجر به مشکلاتی چون درد مچ پا، ناتوانی در حفظ تعادل یا زمینخوردن شود.
محل قرارگیری عضله پرونئوس لانگوس
عضله پرونئوس لانگوس یکی از عضلات خارجی ساق پا است که در ناحیه جانبی و خارجی ساق قرار دارد. این عضله از ناحیه بالایی و خارجی تیبیای استخوانی شروع میشود و به سمت پایین و خارج پا حرکت میکند. در واقع، این عضله از ناحیه فوقانی و خارجی ساق پا آغاز میشود و به سمت مچ پا و قوس پا ادامه مییابد.
پرونئوس لانگوس به دو قسمت اصلی تقسیم میشود: سر ثابت و سر متحرک. سر ثابت این عضله در ناحیه بالایی ساق قرار دارد و از آنجا به سمت پایین و خارج حرکت میکند. در طول مسیر خود، عضله با استفاده از تاندونهایش به استخوانهای مچ پا و قوس پا متصل میشود. این تاندونها در ناحیه مچ پا به سمت پاشنه و قوس پا میپیوندند و به استحکام و پایداری این ناحیه کمک میکنند.
بررسی سر ثابت عضله پرونتئوس لانگوس
سر ثابت عضله پرونئوس لانگوس در ناحیه فوقانی و خارجی تیبیای استخوانی قرار دارد و وظیفه اصلی آن تأمین ثبات و استحکام در ناحیه مچ پا است. این سر از ناحیه بالایی و خارجی ساق شروع میشود و به سمت پایین و خارج حرکت میکند. سر ثابت بهصورت عمودی به سمت پایین کشیده میشود و در ادامه، تاندون آن از ناحیه مچ پا عبور میکند.
عملکرد اصلی سر ثابت این عضله، ایجاد ثبات در ناحیه مچ پا و تسهیل در حرکات جانبی است. به دلیل قرارگیری آن در ناحیه خارجی ساق، این سر به کنترل حرکات جانبی پا کمک میکند و از آسیبهای احتمالی جلوگیری میکند. در واقع، سر ثابت بهعنوان یک نقطه اتکای اصلی در حرکات پیچشی و جانبی عمل میکند و در حفظ تعادل در هنگام فعالیتهای ورزشی و روزمره ضروری است.
بررسی سر متحرک عضله پرونئوس لانگوس
سر متحرک عضله پرونئوس لانگوس در انتهای پایینی این عضله قرار دارد و به استخوانهای مچ پا و قوس پا متصل میشود. این سر در مقایسه با سر ثابت، نقش بیشتری در حرکات دینامیک و فعال پا ایفا میکند. تاندون سر متحرک از ناحیه مچ پا عبور کرده و به سمت قوس پا و پاشنه ادامه مییابد.
عملکرد این سر شامل کمک به حرکات جانبی و چرخشی پا است. سر متحرک بهعنوان یک عامل اصلی در تسهیل حرکات پیچشی و جانبی عمل میکند و در فعالیتهایی مانند دویدن، پریدن و تغییر جهت ناگهانی بسیار مهم است. این سر علاوه بر تأمین ثبات، به افزایش دامنه حرکتی پا کمک میکند و از آسیبهای احتمالی جلوگیری میکند. سر متحرک همچنین به حفظ قوس پا کمک میکند و بهعنوان یک عامل مهم در توزیع بار و فشار در ناحیه پاشنه و قوس عمل میکند.
سیستم عصبرسانی پرونئوس لانگوس
سیستم عصبرسانی عضله پرونئوس لانگوس به عصب پرونئوس (Fibular Nerve) وابسته است که از عصب سیاتیک منشعب میشود. این عصب به طور خاص به ناحیه خارجی ساق پا و مچ پا عصبرسانی میکند و نقش کلیدی در کنترل حرکات و احساسات در این ناحیه دارد. عصب پرونئوس به دو بخش اصلی تقسیم میشود: عصب پرونئوس عمقی و عصب پرونئوس سطحی.
عصب پرونئوس سطحی به عضلات خارجی ساق پا، از جمله پرونئوس لانگوس، عصبرسانی میکند و به کنترل حرکات جانبی و پیچشی پا کمک میکند. این عصب علاوه بر تأمین حرکات فعال عضله، احساسات در ناحیه مچ و پا را نیز منتقل میکند. درصورتیکه عصب پرونئوس دچار آسیب یا فشار شود، ممکن است منجر به ضعف در حرکات جانبی، مشکلات تعادل و احساس درد در ناحیه مچ پا شود.
سیستم خونرسانی پرونئوس لانگوس
سیستم خونرسانی به عضله پرونئوس لانگوس از طریق شریانهای خاصی انجام میشود که به ناحیه ساق پا و مچ پا عصبرسانی میکنند. شریان اصلی که خون را به این عضله میرساند، شریان پرونئوس (Fibular Artery) است که از شریان تیبیال posterior منشعب میشود. این شریان به عضلات جانبی ساق پا، از جمله پرونئوس لانگوس، خونرسانی میکند.
خونرسانی مناسب به عضله پرونئوس لانگوس برای تأمین اکسیژن و مواد مغذی ضروری است. این تأمین خون به حفظ سلامت و عملکرد بهینه عضله کمک میکند و در جلوگیری از آسیبهای عضلانی مؤثر است. اختلال در خونرسانی به این عضله میتواند منجر به ضعف عملکرد، خستگی زودرس و درد در ناحیه ساق پا و مچ شود.
عملکرد عضله پرونئوس لانگوس از نظر آناتومی
عضله پرونئوس لانگوس یکی از عضلات کلیدی در ناحیه پایینی بدن است که در حفظ تعادل و حرکات پا نقش اساسی ایفا میکند. این عضله بهعنوان یک عامل مهم در حرکات جانبی و چرخشی پا عمل میکند و در فعالیتهای ورزشی و روزمره به حفظ ثبات و کنترل حرکات کمک میکند. آناتومی این عضله بهگونهای طراحی شده است که بتواند فشارهای مختلف را تحمل کند و در زمان انجام حرکات دینامیک، عملکرد بهینه داشته باشد.
پرونئوس لانگوس از ناحیه بالایی و خارجی تیبیای استخوانی شروع میشود و به سمت پایین و خارج حرکت میکند. تاندون این عضله از ناحیه مچ پا عبور کرده و به استخوانهای قوس پا متصل میشود. این ساختار آناتومیکی به عضله اجازه میدهد تا در حرکات جانبی، مانند چرخش پا به سمت خارج و داخل، بهخوبی عمل کند. علاوه بر این، عضله در حمایت از قوس پا و توزیع بار در ناحیه مچ پا نیز بسیار مؤثر است. عملکرد این عضله بهخصوص در فعالیتهای ورزشی که نیاز به حرکات پیچشی و جانبی دارند، از اهمیت بالایی برخوردار است.
عملکرد عضله پرونئوس لانگوس از نظر بیومکانیک
عملکرد بیومکانیکی عضله پرونئوس لانگوس بهگونهای است که میتواند حرکات پیچیده و دینامیکی پا را تسهیل کند. این عضله با ایجاد نیروهای جانبی و چرخشی، به کنترل حرکات پا در حین فعالیتهای ورزشی و روزمره کمک میکند. ازآنجاکه این عضله در ناحیه خارجی ساق پا قرار دارد، وظیفه اصلی آن بهبود ثبات و تعادل در حرکتهای جانبی است.
بیومکانیک پرونئوس لانگوس به نحوی است که این عضله میتواند نیروی کافی برای حرکتهای چرخشی و جانبی فراهم کند. بهعنوانمثال، در هنگام دویدن یا تغییر جهت ناگهانی، این عضله بهسرعت فعال میشود تا از افتادن یا آسیبدیدن جلوگیری کند. همچنین، در زمان فعالیتهای ورزشی، عملکرد این عضله به توزیع بار و فشار کمک میکند و از گسترش آسیبهای عضلانی جلوگیری میکند.
علاوه بر این، بیومکانیک این عضله در حمایت از قوس پا نیز نقش دارد. با حفظ قوس پا، پرونئوس لانگوس به کاهش فشار در ناحیه مچ پا و جلوگیری از خستگی و آسیبهای ناشی از فشار کمک میکند.
آسیبهای عضله پرونئوس لانگوس
آسیبهای عضله پرونئوس لانگوس میتوانند به دلیل فشار زیاد، حرکات ناگهانی، یا عدم استفاده صحیح از این عضله ایجاد شوند. این آسیبها معمولاً بهصورت کشیدگی یا پارگی عضله و یا تاندون آن بروز میکنند. آسیبهای مربوط به این عضله میتوانند باعث درد، التهاب و محدودیت در حرکت شوند و بهخصوص در ورزشکاران رایجتر هستند.
یکی از رایجترین آسیبها در مورد پرونئوس لانگوس، کشیدگی تاندون یا عضله است که معمولاً به دلیل حرکات سریع و ناگهانی یا تمرینات بیش از حد رخ میدهد. این آسیب میتواند منجر به درد در ناحیه خارجی مچ پا و ضعف در حرکات جانبی شود. در برخی موارد، آسیبهای ناشی از فشار مکرر میتواند به التهاب تاندونها و سایر مشکلات مرتبط با این ناحیه منجر شود.
دلایل بروز آسیبهای پرونئوس لانگوس
دلایل بروز آسیبهای عضله پرونئوس لانگوس میتوانند متنوع باشند و شامل عوامل داخلی و خارجی میشوند. یکی از مهمترین دلایل آسیب، حرکات ناگهانی و شدید است که به عضله فشار میآورد. بهعنوانمثال، تغییرات ناگهانی در جهت حرکت، مانند دویدن به سمت چپ یا راست، میتواند باعث کشیدگی یا پارگی عضله شود. این نوع آسیبها بهویژه در ورزشکاران رایج است. عوامل دیگری نیز میتوانند به بروز آسیب در این عضله منجر شوند.
بهترین حرکات برای تقویت عضله پرونئوس لانگوس
تقویت عضله پرونئوس لانگوس میتواند به بهبود عملکرد حرکتی، افزایش تعادل و کاهش خطر آسیب کمک کند. برای رسیدن به این هدف، انجام حرکات خاص و تمرینات مناسب بسیار مؤثر است. یکی از بهترین حرکات برای تقویت این عضله، تمرینات تقویت مچ پا است. این تمرینات شامل کششهای جانبی و حرکات چرخشی میشود که به تقویت عضله کمک میکند.
تمرینات ایستادن بر روی یک پا نیز از جمله حرکات مؤثر برای تقویت پرونئوس لانگوس هستند. با ایستادن بر روی یک پا و حفظ تعادل، میتوان قدرت و ثبات این عضله را افزایش داد. این تمرین نهتنها عضله را تقویت میکند، بلکه به بهبود تعادل و هماهنگی حرکات نیز کمک میکند.در صورت تمایل باقی مقالات در این حوزه را هم مطالعه بفرمایید.
جمعبندی
عضله پرونئوس لانگوس یکی از عضلات کلیدی در ناحیه پایینی بدن است که نقش حیاتی در حرکات جانبی و چرخشی پا ایفا میکند. عملکرد آناتومیکی و بیومکانیکی این عضله به حفظ تعادل و کنترل حرکات کمک میکند و از آسیبهای احتمالی جلوگیری میکند. بااینحال، آسیبهای ناشی از فشار زیاد و حرکات ناگهانی میتوانند به بروز مشکلاتی در این عضله منجر شوند. دلایل بروز آسیبهای پرونئوس لانگوس شامل حرکات ناگهانی، عدم استفاده صحیح از کفشهای ورزشی و ضعف عضلانی هستند.
منایع:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK538329/
https://www.kenhub.com/en/library/anatomy/peroneus-longus-muscle
https://teachmeanatomy.info/encyclopaedia/f/fibularis-peroneus-longus/

تایید شده توسط دکتر علی حوصله
محتوای این مقاله صرفا برای آگاه سازی شما عزیزان است. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشک مشاوره بگیرید