تیلت قدامی لگن، وضعیتی است که در آن استخوان‌های لگن به سمت جلو متمایل می‌شوند و می‌تواند تأثیرات قابل‌توجهی بر روی فرم بدن و سلامت عضلات و مفاصل داشته باشد. این حالت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی از جمله ضعف عضلات هسته‌ای، نشستن طولانی‌مدت و عدم تعادل در عضلات باشد. تشخیص تیلت قدامی لگن علی‌الخصوص برای افرادی که در فعالیت‌های روزمره یا ورزشی خود دچار درد یا ناراحتی هستند، بسیار حائز اهمیت است.
بی‌توجهی به این وضعیت می‌تواند منجر به مشکلات پیچیده‌تری در بدن شود، از جمله کمردرد، اختلال در استقامت عضلات و اختلال در حالت ایستایی. در این مقاله از وب‌سایت دکتر حوصله به بررسی نشانه‌ها و تکنیک‌های مختلف می‌پردازیم که می‌توانند به ما کمک کنند تا بفهمیم آیا دچار تیلت قدامی لگن هستیم یا خیر.
تیلت قدامی لگن چیست و چه تأثیری روی بدن دارد؟
تیلت قدامی لگن (Anterior Pelvic Tilt) به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن استخوان‌های لگن به سمت جلو متمایل می‌شوند. این تغییر در وضعیت لگن موجب افزایش انحنا در ناحیه کمری می‌شود و معمولاً با حرکات نامتعادل عضلانی و برخی عادات حرکتی نادرست مرتبط است. در حالت طبیعی، استخوان‌های لگن به صورتی قرار می‌گیرند که محور آن‌ها با سایر اجزای بدن هماهنگ باشد، اما در تیلت قدامی لگن، این تعادل به هم می‌خورد و منجر به تغییرات ظاهری و فیزیکی در بدن می‌شود.
از جمله مشخصات این حالت می‌توان به افزایش گودی کمر و جلو آمدن شکم اشاره کرد. در نتیجه، افراد ممکن است شکم خود را بیرون‌زده ببینند که جلوهٔ ظاهری ناخوشایندی ایجاد می‌کند. این وضعیت می‌تواند فشار بیشتری بر روی ناحیه کمری داشته باشد و به عوارضی مانند درد کمر، درد زانو و ناراحتی‌های مربوط به مفاصل منجر شود. عدم تعادل در عضلات ناحیه شکم و کمر می‌تواند به استرس اضافی بر روی این نواحی بیفزاید و همچنین بر وضعیت ایستایی و حرکتی بدن تأثیر گذاشته و باعث افت کیفیت زندگی شود.
تیلت قدامی لگن بر روی وضعیت بدن نیز تأثیر گذاشته و ممکن است منجر به ایجاد عادات حرکتی نادرست گردد. در بسیاری از موارد، افرادی که دچار این عارضه هستند، ممکن است به راحتی قادر به انجام فعالیت‌های روزمره یا ورزشی نباشند. شناخت دقیق تیلت قدامی لگن و ارتباط آن با مسائل فیزیکی بدن می‌تواند به پیشگیری از عوارض جدی‌تر کمک کند و به افراد این امکان را بدهد که با اتخاذ روش‌های مناسب، وضعیت خود را بهبود بخشند.
علائم ظاهری تیلت قدامی لگن چیست؟
تیلت قدامی لگن یک تغییر ساختاری در لگن است که می‌تواند تأثیرات زیادی بر روی وضعیت ظاهری و عملکرد بدن بگذارد. افراد مبتلا به این وضعیت ممکن است با علائم ظاهری مشخصی مواجه شوند که به شناسایی این عارضه کمک می‌کند. در ادامه به بررسی علائم رایج مرتبط با تیلت قدامی لگن می‌پردازیم.
برجستگی شکم (حتی با شکم تخت)
یکی از علائم بارز تیلت قدامی لگن، برجستگی شکم است که ممکن است حتی در افرادی که به‌طورکلی شکم تختی دارند نیز مشاهده شود. این حالت به علت تغییر در وضعیت لگن و انحنای کمری ایجاد می‌شود. هنگامی که لگن به سمت جلو متمایل می‌شود، عضلات شکم به طور طبیعی در موقعیت ضعیفی قرار می‌گیرند و نمی‌توانند به‌درستی عمل کنند. این مسئله باعث می‌شود که شکم برجسته به نظر برسد، حتی اگر چربی اضافی وجود نداشته باشد. این وضعیت می‌تواند به افراد احساس ناراحتی و کاهش اعتمادبه‌نفس بدهد و در فعالیت‌های روزمره نیز مشکلاتی را ایجاد کند.
گودی بیش از حد کمر (Hyperlordosis)
گودی بیش از حد کمر که به آن هیپرلوردوز نیز گفته می‌شود، یکی دیگر از نشانه‌های تیلت قدامی لگن است. در این حالت، انحنای ناحیه کمری به طور غیرطبیعی افزایش می‌یابد و این تغییر در وضعیت لگن و ستون فقرات می‌تواند به درد و ناراحتی منجر شود. افراد مبتلا به هیپرلوردوز معمولاً در ناحیه کمری احساس سفتی و تنش می‌کنند. این وضعیت می‌تواند به‌مرورزمان منجر به آسیب‌های جدی‌تری مانند دیسک‌های کمر و آسیب‌های مفصلی شود. به همین دلیل، توجه به این علامت و اقدام به درمان آن اهمیت ویژه‌ای دارد.
لگن رو به جلو و باسن برجسته
تیلت قدامی لگن باعث می‌شود که لگن به سمت جلو متمایل شود و به دنبال آن، باسن نیز به سمت عقب و بالا می‌رود. این حالت جدای اینکه بر روی فرم بدنی فرد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به ایجاد ظاهری نا‌متوازن و نامطلوب نیز منجر شود. اغلب افراد با این تغییر در شکل بدن ممکن است دچار عدم اعتمادبه‌نفس شوند و در بعضی موارد، از پوشیدن لباس‌های خاص نیز اجتناب کنند. این وضعیت علاوه بر اثرات زیبایی، می‌تواند بر روی عملکرد حرکتی افراد نیز تأثیر منفی بگذارد و منجر به اختلالات حرکتی و مشکلات اسکلتی – عضلانی شود.
فشار بیش از حد بر عضلات پایین کمر و همسترینگ
تیلت قدامی لگن می‌تواند فشار زیادی بر روی عضلات پایین کمر و همسترینگ (عضلات پشت ران) وارد کند. این فشار ناشی از عدم تعادل در عضلات و تغییر در موقعیت لگن است که باعث می‌شود عضلات از حالت طبیعی خود خارج شده و بیش از حد تحت‌فشار قرار گیرند. این امر می‌تواند به درد و خستگی مزمن در این نواحی منجر شود و فعالیت‌های روزمره را برای فرد دشوار کند. درمان این حالت معمولاً شامل انجام تمرینات تقویتی و کششی به‌منظور بازتوانی عضلات است به‌طوری‌که فشار بر عضلات کاهش یابد و عملکرد آن‌ها بهبود یابد.
خستگی در حالت ایستادن یا پیاده‌روی طولانی
افرادی که دچار تیلت قدامی لگن هستند، ممکن است در حالت ایستادن یا پیاده‌روی طولانی احساس خستگی زودرس کنند. این احساس به دلیل عدم تعادل در عضلات و فشار زیاد بر روی ناحیه کمر و پاها به وجود می‌آید. وقتی لگن به سمت جلو متمایل می‌شود، انرژی بیشتری برای حفظ وضعیت ایستایی لازم است و باعث خستگی و عدم راحتی می‌شود. این مشکل می‌تواند بر کیفیت زندگی افراد تأثیر بگذارد و گاهی اوقات منجر به دوری از فعالیت‌های اجتماعی یا ورزشی آنان شود. توجه به این علامت و معالجه زودهنگام آن می‌تواند به بهبود وضعیت کلی فرد کمک نماید.
تست‌های ساده برای تشخیص تیلت قدامی لگن در خانه
تشخیص تیلت قدامی لگن می‌تواند به استفاده از تست‌های ساده و سریع در خانه انجام شود. این تست‌ها به افراد کمک می‌کنند تا وضعیت فعلی لگن خود را شناسایی کنند و در صورت نیاز به اقدام برای بهبود آن بپردازند. در ادامه به معرفی چند تست رایج خواهیم پرداخت.
1. تست دیوار (Wall Test)
تست دیوار یک روش ساده برای تشخیص تیلت قدامی لگن و گودی کمر است. برای انجام این آزمایش، شخص باید به‌صورت ایستاده پشت‌به‌دیوار قرار بگیرد، به‌طوری‌که پاشنه‌ها به دیوار نزدیک باشند. سپس، فرد باید به‌آرامی بدن را به جلو متمایل کند و فاصله بین کمر و دیوار را بررسی کند. اگر فاصله بیش از حد باشد (دو یا سه انگشت بیش از حد)، این خود نشانه‌ای از گودی زیاد کمر و احتمال وجود تیلت قدامی لگن است. این تست ساده می‌تواند اولین نشانه‌ای باشد که افراد را به بررسی بیشتر وضعیت خود تشویق کند.
2. تست ASIS/PSIS
تست ASIS/PSIS به بررسی شیب لگن و تشخیص تیلت قدامی کمک می‌کند. این آزمایش شامل لمس استخوان‌های لگن در قسمت جلو (ASIS) و عقب (PSIS) است. برای انجام این تست، فرد باید با دستان خود بر روی نقاط برجسته لگن قرار بگیرد و شیب آن‌ها را احساس کند. اگر استخوان‌های ASIS (برجستگی‌های جلو) پایین‌تر از PSIS (برجستگی‌های عقب) باشد، این حالت نشان‌دهنده تیلت قدامی است. این تست به افراد اجازه می‌دهد تا به‌سادگی ساختمان استخوانی خود را موردبررسی قرار دهند و در صورت وجود مشکل، اقدامات لازم را انجام دهند.
3. تست آینه (Mirror Posture Check)
در تست آینه، فرد باید روبه‌روی یک آینه بایستد و وضعیت بدن خود را بررسی کند. توجه به زاویه لگن، میزان انحنای کمر و وضعیت شکم در این تست حائز اهمیت است. فرد باید به وضعیت ایستادگی و چرخش کمر خود توجه کند. اگر شکم به جلو رفته و انحنای کمر بیش از حد باشد، می‌تواند نشانه‌ای از تیلت قدامی لگن باشد. این تست به افراد کمک می‌کند تا تصویر واضح‌تری از وضعیت خود داشته باشند و در صورت نیاز به اصلاح وضعیت بدنی خود بپردازند.
4. بررسی ایستادن نیمرخ
بررسی ایستادن نیمرخ یک روش بصری دیگر برای ارزیابی تیلت قدامی لگن است. در این تست، فرد می‌تواند یک عکس یا ویدئو از بدن خود در حالت ایستاده نیمرخ بگیرد. سپس بادقت نگاه کند که زاویه لگن نسبت به تنه و ران‌ها چگونه است. اگر لگن به طور غیرعادی به جلو متمایل شده باشد و یا انحنای کمر بیش از حد باشد، این مورد می‌تواند نشان‌دهنده تیلت قدامی باشد. این بررسی بسیار مؤثر است و به افراد اجازه می‌دهد تا تحلیل دقیقی از وضعیت خود داشته باشند.
مشاوره و ارزیابی رایگان
برای اینکه بتونیم بهتر باهم در ارتباط باشیم شماره تماست رو وارد کن.
تفاوت تیلت قدامی لگن با گودی کمر یا تیلت خلفی
تیلت قدامی لگن و گودی کمر (هیپرلوردوز) دو وضعیت متفاوت هستند که در ارتباط با انحنای استخوان‌های کمر بروز می‌یابند. در تیلت قدامی، لگن به سمت جلو می‌چرخد که این امر منجر به افزایش انحنای کمر در ناحیه کمری می‌شود. افراد مبتلا به تیلت قدامی معمولاً با شکم بیرون‌زده و ظاهری ناخوشایند همراه هستند. در این حالت، برای جبران فشار واردشده بر ناحیه کمر، عضلات شکم و گلوت به طور نامناسب کار می‌کنند. درحالی‌که در هیپرلوردوز ممکن است لگن در وضعیت طبیعی قرار داشته باشد، اما انحنای کمر به طور غیرطبیعی افزایش یابد. این وضعیت به تنش در عضلات کمر و شکم منجر می‌شود و ممکن است با درد و ناراحتی همراه باشد.
از سوی دیگر، تیلت خلفی یا Posterior Pelvic Tilt زمانی به وقوع می‌پیوندد که لگن به سمت عقب متمایل می‌شود که در نتیجه آن انحنای کمر کاهش می‌یابد. این حالت می‌تواند منجر به صاف‌شدن کمر و کاهش حمایت طبیعی از ناحیه کمری گردد. هر یک از این حالات دارای علل و پیامدهای خاص خود هستند و مطمئناً در بالانس کلی بدن تأثیرگذارند.
چه عواملی باعث تیلت قدامی لگن می‌شوند؟
تیلت قدامی لگن معمولاً به دلیل چندین عامل عمده رخ می‌دهد. یکی از این عوامل نشستن طولانی‌مدت است که به ضعف عضلات شکم و گلوت منجر می‌شود. وقتی افراد زمان زیادی را به‌صورت نشسته می‌گذرانند، این عضلات به‌مرورزمان دچار ضعف می‌شوند که جدای اینکه بر قدرت آن‌ها تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند به تغییر در وضعیت لگن و زنجیره حرکتی بدن هم منجر شود.
علاوه بر این، کوتاهی عضلات ایلیوپسواس (یک عضله عمق ران) و ارکتور اسپاین (که از ناحیه کمر تا گردن کشیده شده) نیز می‌تواند به بروز تیلت قدامی کمک کند. این گروه از عضلات نقش مؤثری در حرکات لگن و حفظ وضعیت صحیح آن دارند. در نتیجه، اگر این عضلات کوتاه و سفت باشند، ممکن است به متمایل‌شدن لگن به جلو منجر شوند.
تمرینات نامتعادل یا تکنیک اشتباه در ورزش نیز می‌تواند عامل دیگری باشد که بر نوع قرارگیری لگن تأثیر بگذارد. ورزشکاران و افرادی که به تناسب اندام می‌پردازند، اگر قادر به حفظ تعادل بین گروه‌های مختلف عضلانی نباشند، در معرض خطر بروز تیلت قدامی خواهند بود. برای مثال، تمرین غیرمتعادل بر روی عضلات خاص می‌تواند منجر به عدم توازن عضلانی و در نتیجه تغییر در وضعیت لگن شود.
جمع‌بندی
باتوجه‌به توضیحات ارائه شده، تیلت قدامی لگن یک وضعیت رایج است که می‌تواند پیامدهای متعددی بر روی فرم بدن و سلامتی افراد داشته باشد. تفاوت این حالت با گودی کمر و تیلت خلفی در نوع وضعیت خمیدگی لگن و انحنای کمر است.
چندین عامل اصلی منجر به ایجاد تیلت قدامی لگن برمی‌گردند که نشستن طولانی‌مدت، ضعف عضلات شکم و گلوت، کوتاهی عضلات ایلیوپسواس و ارکتور اسپاین و تمرینات نامتعادل از جمله آن‌ها هستند. آگاهی از این عوامل و علائم می‌تواند به فرد کمک کند تا در راستای بهبود وضعیت بدنی خود گام بردارد و از دردهای ناشی از این عارضه جلوگیری کند. با انجام تمرینات مناسب و اصلاح عادات حرکتی، افراد می‌توانند به بهبود وضعیت لگن خود کمک کنند و کیفیت زندگی خود را تغییر دهند. در صورت تمایل باقی مقالات در این حوزه را هم مطالعه بفرمایید.
تایید شده توسط دکتر علی حوصله
محتوای این مقاله صرفا برای آگاه سازی شما عزیزان است. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشک مشاوره بگیرید
